2131-) - “... Âişe (radıyallahü anhâ)’dan: Şöyle demiştir: . . . . . âyeti inince Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) benim odama girdi ve : Âişe! Ben sana bir durumu anlatacağım. Bu durum hakkında baban ve ananın emirlerini sormadan karar vermeye acele etmemende senin için bir mahzur yoktur) buyurdu. demiştir ki: Vallahi O biliyordu ki babam ve anam Ondan ayrılmamı emredecek değiller. Âişe demiştir ki: Resûl-i Ekrem (bu tenbihten sonra); âyetlerini bana okudu. Bunun üzerine ben dedim ki: Bu hususta (yani dünyalığı ve ziyneti veya Allah-ı ve Resulünü seçmek hakkında) babam ve anamın emirlerini mi soracağım. Ben Allah-ı ve Resulünü (dünyalığa) kesinlikle tercih edip seçtim. "