7671-) Bize bu hadîsi İbn Ebî Ömer de rivâyet etti. ki): Bize Süfyan rivâyet etti. ki): Bize doğru söyleyen emniyetli Velid b. Harb bu isnadla rivâyette bulundu. hadîsi Buhârî «Kitâbu-r-Rikâk»-da tahric etmiştir. ilk rivâyetinden murad: «Benim şerik vesâireye ihtiyacım yoktur. Bir kimse bir şeyi hem benim için hem başkası için yaparsa ben onu kabul etmem. Benimle birlikte o işe kimi ortak yaptıysa ona bırakırım » demektir. Yani: Riya için yapılan amel bâtıldır. Sevabı yoktur. Sahibi günahkâr olur. rivâyetlerden murad: -Bir kimse bir işi başkaları işitsinler de onu takdir etsinler diye yaparsa Allahü teâlâ da kıyâmet gününde onun bu hâlini mahşer halkına işittirir ve kendisini rezil rüsvay eder demektir. Süm-a ile riya aynı mânâya gelirler. Dinen ikisi de yasak edilmiştir. Bu rivâyetlere muhtelif mânâlar verilmiştir. Bazıları: «Bir kimse başkalarının kusurlarını duyarak onları etrafa yayarsa Allah da onun kusurlarını meydana çıkarır.» demiş. Bir takımları: «Allah ona sevablarmı gösterir. Fakat kendisine hasret ve üzüntü olsun diye vermez.» mütalâasında bulunmuş. Daha başkaları: «Bir kimse yaptığı işle onu insanların işitmesini kastederse Allah insanlara işittirir. Ve o işten kazancı da yalnız bu olur.» demişlerdir.