1086-) Bize Ubeydullah b. Muâz El-Anberî de rivâyet etti. ki): Bize babam rivâyet etti. ki): Bize Şû-be Hakem-den rivâyet etti. ki: Kûfe-yi İbn-l-Eş-as zamanında bir adam (Hakem bu adamın adını da söylemiştir) idaresi altına alınca Ubeydullah b. Abdillâh-a halka namaz kıldırmasını emretti. Bunun üzerine o da namaz kıldırmağa başladı. Başını rükûdan kaldırdığı vakit ben şu duayı okuyuncaya kadar ayakta kalırdı: «Allâhım! Ey Rabbimiz! Gökler dolusu yer dolusu onlardan sonra dilediğin herşey dolusu hamd sana mahsustur. Mecd-ü senaya ehil olan Allah-ım! Senin verdiğini menedecek menettiğini de verecek yoktur. Senin katında hiçbir varlık sahibine varlığı fayda verecek değildir.» ki: Ben bunu Abdurrahmâzt b. Ebî Leylâ-ya anlattım. O da şöyle dedi: «Ben Berâ İbn Âzib-i şunu söylerken işittim: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in namazı ve rükûu başını rükûdan kaldırışı sücûdu ve iki secde arası oturuşu takriben birbirine müsâvî idi.» şöyle dedi: «Ben bunu Amr b. Mürre-ye anlattım da o: Ben İbn Ebî Leylâ-yı gördüm onun namazı böyle değildi; dedi.»