4577-) Bize Mâlik Nâfi-den tahdîs etti ki Abdullah ibn Omer (radıyallahü anh) kendisine korku namazı sorulduğu zaman şöyle der idi: İmâm Öne geçer insanlardan bir taife de onun arkasında saff durur. İmâm onlara bir rek-at namaz kıldırır. Bu sırada onlardan bir taife namaz kılanlarla düşman arasında bulunur namaz kılmayıp onları korurlar îmâm-ın beraberindekiler bir rek-at kıldıkları zaman selâm vermeyerek o namaz kılmayanların bulunduğu yere çekilirler. Bu sefer o namaz kılmamış olanlar imâmın arkasına geçip imâmla birlikte bir rek-at namaz kılarlar. Sonra imâm İki rek-at kılmış olduğu hâlde selâm verip namazdan çıkar. İmâm namazdan çıktıktan sonra o iki taifeden herbiri kendi başlarına birer rek-at daha namaz kılarlar. Böylece iki taifeden her biri iki rek-at namaz kılmış olur. Korku bundan da çok olursa ister yaya olarak ve ayaküstü durarak (yani rükû- ve sucûdu terkederek) ister hayvan üzerinde olarak kıbleye ister yüzleyerek ister yüzlemeyerek(îmâ ile) kılarlar. İbn Omer bu ta-rîfi muhakkak Rasûlüllah-tan; O-nun ta-rîfi olmak üzere söyledi zannederim demiştir zevcelerini geride bırakıp ölecek olanlar eşlerinin kendi evlerinden çıkarılmayarak yılına kadar fâidelenmelerini vasiyet etsinler. Onlar kendiliklerinden çıkarlarsa artık onların bizzat yaptıkları meşru- işlerden dolayı size mes’uliyet yoktur... " (Âyet: 240).