3317-) Bize Ma-mer ez-Zuhrî den; o da Alî ibn Hüseyin-den haber verdi ki Safiyye ibnetu Huyeyy (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) mescidde i-tikâf yapıyordu. Ben geceleyin O-na ziyaret etmek üzere geldim. Bir süre O-nunla konuştuktan sonra kalktım ve geri döndüm. Rasûlüllah da beni geçirmek için benimle beraber kalktı. Safiyye-nin meskeni Usâme ibn Zeyd-in yurdunda idi. Bu sırada Ensâr-dan iki kimse oradan geçti. Bunlar Peygamber-i (bir kadınla) görünce çabuk davrandılar. Peygamber: "Acele etmeyiniz durunuz! Yanımdaki kadın Safiyye bintu Huyeyy-dir" buyurdu. iki Ensârî de: Subhânallahi yâ Rasûlallah! Biz Allah-ı tesbîh ve tenzih ederiz dediler. "Şübhesiz ki şeytân insan bedeninde kanın akışı gibi akar. Ben sizin temiz gönüllerinize şeytânın bir kötülük - yahut: şübheye düşürecek birşey- atmasından endîşe ettim" buyurdu.