2639-) Ebû Hureyre (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Rasûlüllah-a bir adam geldi de: Ben helak oldum dedi.: Rasûlüllah: "Bu(seni helak eden) nedir?" diye sordu. O kimse: Ramazân gündüzünde ehlimle cinsî yaklaşmaya düştüm dedi. Rasûlüllah: "Âzâd edecek bir köle bulabilir misin?" dedi. O kimse: Hayır bulamam dedi. Rasûlüllah: "Öyleyse iki ay zincirleme oruç tutmağa gücün yeter mi?" diye sordu. zât: Hayır gücüm yetmez dedi. Rasûlüllah: "Altmış yoksulu doyurmaya gücün yeter mi?" dedi. O zât: Hayır (gücüm yetmez) dedi. Hureyre dedi ki: Biraz sonra Ensâr-dan bir adam Rasûlüllah-a içi hurma dolu ve râvînin "Mıktel" dediği (15 yahut 20 sâ- alabilen) bir zenbîl getirdi. Rasûlüllah o zâta: "Bu hurmayı (al)götür de bunu yoksullara sadaka et!" buyurdu. zât: Bizden daha ihtiyâclıya mı vereceğim yâ Rasûlallah? Seni hakk ile Peygamber gönderen Allah-a yemîn ederim ki Medine-nin iki kara taşlığı arasında bizden daha ihtiyâclı bir ev halkı yoktur dedi. aleyhi ve sellem) bu sefer ona: "Bu hurmayı götür de onu ailene yedir" buyurdu.