1992-) Abdullah ibn Ebî Evfâ(radıyallahü anh) şöyle demiştir: Biz bir seferde Rasûlüllah-ın beraberinde idik kendisi oruçlu hâldeydi. Güneş battığı zaman topluluktan bir kimseye hitaben: "Yâ Fulân! Kalk da bizlere sevîk bulamacı yap!" buyurdu. zât: Yâ Rasûlallah keşki biraz daha geceye girseydin! dedi. Rasûlüllah: "İn ve bizler için sevîk karıştır!" buyurdu. O kişi: Yâ Rasûlallah biraz daha geceye girseydin! dedi. Rasûlüllah: "İn ve bizler için sevîk karıştır!" buyurdu. O kişi: Gündüz(yani aydınlık) henüz üzerindedir! dedi. Rasûlüllah: "İn ve bizler için sevîk karıştır!" buyurdu. üzerine o zât bineğinden indi de kendileri için sevîk bulamacı karıştırdı. Peygamber ondan içti ve sonra: "Geceyi şu doğu tarafından yönelip gelmiş gördüğünüz zaman işte bu ân oruçlunun iftar etme vaktidir" buyurdu.