“Âmîn” Yüce Allah’ın kabul etmesini temenni etmek amacıyla duanın sonunda söylenen sözdür. Hz. Peygamber (s.a.s.) duanın sonunda “âmîn” denilmesini tavsiye etmiştir (Buhârî Ezân 111 [780]; Müslim Salât 72-75 [410]).
Hanefî mezhebine göre Fâtiha’nın sonunda “âmîn”in gizli söylenilmesi sünnettir. Bu konuda imam cemaat ve yalnız başına kılanlar arasında fark yoktur (İbn Âbidîn Reddü’l-muhtâr 1/493). Şâfiî mezhebine göre ise “âmîn” açık kıraatli namazlarda açıktan gizli kıraatli namazlarda gizlice söylenir (Şîrâzî el-Mühezzeb 1/139-140).