Üvey anne üvey baba ve üvey çocuklara fakir olmaları hâlinde zekât verilebilir. Çünkü bu kişilerle zekâtı veren kişi arasında usûl ve fürû ilişkisi olmadığı gibi zekât veren şahıs normal durumlarda bunlara bakmakla yükümlü de değildir (İbnü’l-Hümâm Fethü'l-kadîr 2/275; İbn Âbidîn Reddü’l-muhtâr 2/353-354).